2006

Raymond op de monniken republiek

Toen ik in 2003 een boottocht maakte rond het mysterieuze schiereiland Athos, vond ik het landschap en de natuur adembenemend. Ik koesterde een droom om eens de kloosters en het monnikenleven van dichtbij te gaan bekijken.

Begin 2006 had ik met de hulp van Andreas een aanbevelingsbrief in het Grieks opgestuurd naar het Pelgrim bureau te Thessaloniki.

Enkele weken later kwam mijn brief terug met vermelding “adres onbekend”!

Enkele opzoekingen via internet vind ik een ander adres, kwam weer terug “adres onbekend!”

Blijkbaar werkt Ελτα niet zoals BPost.

Ik had alle hoop een beetje opgegeven om tijdig mijn toelating te krijgen tegen begin juli.

Toch had ik nog een laatste kans om mijn brief per fax te sturen en jawel de dag nadien kreeg ik antwoord met mijn vrijgeleide.

Op dinsdag 4 juli vertrok ik om 6:30 vanuit Nea Olynthos richting Ouranopoulis waar ik rond 8:00 mijn wagen op een betalend parking achterliet.

attest

Ik begaf me naar het Pegrimbureau van Ouranopouli met mijn documenten en ontving mijn vierdaagse pas tegen betaling van 35.00 €

Terug aanschuiven aan een andere kantoor om het ticket voor de boottocht naar Dafni. Deze ging maar open om 8:30. Met mijn reservatienummer, die ik telefonisch had gekregen, was het geen probleem, mijn ticket lag klaar tegen betaling van 4.50 €

Blijkbaar zijn er altijd mensen die proberen naar Athos te gaan zonder toelating of reservatie maar met alle controles zowel aan wal als om aan boord te gaan is het haast onmogelijk.

“GEEN TOELATING GEEN TOEGANG”!

Nog even wachten op de ferry, μια τιροπιτα και ενα έγαλο καφφε, 5,00 €

Om 9:30 vertrok de ferry met 1 vrachtwagen en 2 wagens, 20 monniken en +/- 100 pelgrims Zo te horen was ik de enigste Belg tussen Grieken en Oostblokkers.

Aan boord was er een monnik die zijn boeken probeerde te verkopen (weinig kandidaten)

De ferry maakte verschillende stop’s vooraleer in Dafni aan te komen om 12:00

In Dafni stonden 2 bussen te wachten voor vervoer richting Karyes. (2,50 €)

Een rit langs smalle zandwegen bracht ons na 45 min in Karyes.

Op het plein staan er 6 kleine bussen te wachten op de bus uit Dafni voor vervoer van pelgrims naar klooster die verder gelegen waren

Aangekomen in Karyes direct maar zoeken naar een kamer, volgens documentatie waren er 2 pensions

Even vragen in winkel rechts boven kafénio, niet verder zoeken naar het tweede pension. In mijn beste Grieks even gaan vragen of er een kamer vrij was voor 3 nachten. Geen probleem alleen de prijs misschien 30 € per nacht voor een kamer met 3 bedden WC en douche op de gang.

De bedden en lakens waren proper. Om alle zekerheid had ik en zelfgemaakte slaapzak van België meegenomen.

Het gebouw was aan restauratie toe, de spleten tussen de planken  waren soms groter dan de planken zelf.

Het elektriciteit werd door een stroom aggregaat geproduceerd met de nodige diesel reuk en lawaai.

Even Karyes gaan verkennen.

Een plaats en een straat met enkele winkels, een postkantoor en een bakker meer was dat niet.

Een kerk waarvan het dak zeker niet mag nat worden want er was een stalenconstructie er boven op geplaatst (soort industriële hall)mooi was iets anders. Heel de dakconstructie kon volledig open en alleen de kloosterlingen weten welk nut dat heeft.

14 uur tijd om iets te eten. Enkel te verkrijgen in cafenion van pension

Op het menu:

Bonensoep

Spaghetti

Patates met gestoofde pepers

Mythos hadden ze hier niet enkel Amstel

Aangezien ik enkel bier drink nam ik maar een Cola (Amstel is namelijk kattenpis naar mijn normen) met spaghetti met tomatensaus en klein roze garnalen:   Prijs 7.90 €

Het was nu al 14:30 en ging verder Kareis verkennen en wat foto’s nemen.

Rond dit uur lopen er meer katten op straat dan mensen

Op weg naar mijn eerste klooster bezoek

Skiti Ayiou Andrea Russisch klooster in slechte staat die ze volop aan het restaureren waren. Op het binnen plein stonden er 10 klokken die op restauratie wachtten De grootste was ongeveer 2,5 m hoog en 2 m doormeter en dateerde van 1867.

Bij het verlaten van de sketes sprak mij een monnik aan en vroeg van waar ik was “apo tou sto Belgio” antwoordde ik in mijn beste Grieks. “De Bruxelles” vroeg de monnik terug in zijn beste Frans. Zijn Frans was duidelijker beter dan mijn Grieks. Zo kreeg ik meer inlichtingen over de skiti Sint Andreas en rond 16 uur werd ik uitgenodigd om samen met andere pelgrims het avondmaal te nemen. Jawel om 4 uur na de middag. Het leven en uur op Athos wordt bepaald door de Byzantijnse tijdsbepaling, deze verandert volgens het seizoen zodat het steeds reeds 0 uur is bij het ondergaan van de zon. Samen met de pelgrims die op Sint Andreas logeerden begaven wij ons naar de refter/kerk waar twee lange tafels gedekt waren, een tafel voor de monniken en een tafel voor de genodigden. Op het menu Gemista; tomaten, olijven, brood, wijn en water. Tijdens het eten mocht er niet gesproken worden en buiten een monnik die voorlas en het rammelen van het bestek was het muisstil. Het voorlezen en het eten duurde ongeveer 45 minuten. Op het einde kwamen 2 novicen met een potje rozijnen, gebakskruimel en suiker (communie). Na de communie gingen de monniken in rij staan aan de deur om zo de gasten te bedanken en hun verontschuldigen aan te bieden moest het eten niet lekker zijn geweest, wat zeker niet het geval was. Samen met een groep Grieken uit Ipiros ging ik terug naar Karyes waar ik dankzij een Griekse Papa’s, in de kerk met stalen bovendak binnen mocht. Daar konden wij zien dat niet alleen het dak volledig met staal bedekt was maar ook binnen waren alle muren en plafond onderstut.

Mijn eerste dag op Athos zat er bijna op en even op een bank mijn dagboek bij houden. Rond 20 uur even naar mijn kamer om mij te verfrissen en daarna naar het kafeineon beneden om toch nog iets te eten. Alleen had ik de tijdsbepaling op Athos vergeten. Alles was al dicht en stil (ook stroomgenerator is gestopt met zijn helse lawaai  En er was er niemand meer op straat. Terug naar mijn kamer wat gaan lezen.

Woensdag

Om 5:30 waker geworden door Sematrom en even gaan douchen met koud water (geen elektriciteit s’ nachts dus geen warm water s’ morgens.

Als ontbijt een spanakopita met Nescafé, even naar de bakker om iets voor s’middags te kopen. Vandaag op het programma te voet naar Pantokrator met een tussen stop op Profiti Ilias. In Pantokrator na een wandeling van ongeveer 15.765 stappen wordt ik ontvangen door een monnik met een glas water en loukoumia, samen met nog 3 pelgrims ( een Amerikaan die voor de tweede maal op Athos was en twee Bulgaren) bezichten wij de kerk met relikwie, en kleine winkel met iconen en andere souvenirs. Verder een wandeling binnen de muren van klooster en mijn dagboek bijhouden. Na een tijdje kwam er een Griek Nikos naast mij zitten met de vraag apo to eiste en waar ik logeerde. Hij stelde voor om de terugreis na Kareis samen te doen maar niet te voet en samen de kosten van een “taxi” te delen. Een taxi op Athos? Ik ging akkoord met zijn voorstel en ongeveer 20 minuten later kwam er de Politiejeep van Giorgo aan. Blijkbaar hadden hier de monniken verschillende bezigheden politieman, taximan, leverancier enz…

Na een half uur rijden kwamen wij aan in Kareis en ging ik samen met Nikos iets drinken. Tegen mijn principe in dronk ik toch maar en Amstel van grote dorst.

Daarna mij even gaan verfrissen met warm water deze keer, en tegen 19 uur gaan eten met op de menu vanavond Fakkes, Fakkes en nog Fakkes

Toch kies ik voor fakkes met een Cola 8 €

Donderdag

Wakker geworden om 5 uur door monnik die met ezel door straat liep Een half uur later gingen alle winkels open met veel lawaai en startte de stroom generator.

Als ontbijt Spanakopitta met Nescafé 4€

Vandaag naar Stavronikita klooster volgens stappenmeter 7986 stappen, hier werd ik ook verwelkomt door een monnik met loukoumia en een glas fris water (heerlijk). Het was zalig zitten onder de druivenpergola om zo tot rust komen, in de verte zag ik een andere klooster en na navraag aan de monnik zou het het Iviron klooster zijn en volgens hem op ongeveer 1 uur wandelafstand langs een smalle weg. Onderweg kwam ik terug de Amerikaan tegen die mij vertelde dat de weg verder zeer moeilijk en soms gevaarlijk was, dus voorzichtig zijn. Na ongeveer 2,5 uur stappen, klimmen en dalen aangekomen op Iviron dat niet meer dan een klein haventje was en een grote zagerij waar het eerlijk naar de eik rook. Hier in tegenstelling met andere kloosters niemand om de pelgrims te verwelkomen. Onder een olijfboom even uitrusten en genieten van het schitterend landschap. Alvorens terug naar Karies te gaan mijn fles water vullen aan kraan. Na ongeveer 2 uur stappen was ik blij een busje te zien dat richting Karies reed om mee te rijden. Vraagprijs 5 €

De chauffeur had vroeger in Duitsland  gewerkt en was nu ook op Athos buschauffeur waar het veel beter en rustiger was.

’s Avonds op het menu

Fazolakia me patates en een Amstel 6€

Zelf hier op Athos, ver weg van alle communicatiemiddelen kwam ik te weten dat Duitsland van Italië had verloren en dat Frankrijk van Portugal had gewonnen met 1-0

Vrijdag

Terug naar Ouranopolis, deze keert niet met de Ferry maar met de Speedboot. Na een grondige controle van de reisbagage door de politie mocht ik aan boord en na een half uur kwam ik in Ouranopolis aan en ging mijn wagen halen op parking tegen betaling van 12 € voor 4 dagen.

Moe maar tevreden kwam ik bij Marina aan in Nea Olynthos waar ik mijn volgende bezoek aan Athos plande.

Ik kan iedereen een pelgrimstocht naar Athos aanbevelen.

To spitaki mas

Hier GPS

To spitaki mas