2012

Woensdag 16 mei is het zover we vertrekken naar Griekenland en laten het depressieve Belgische weer achter ons.
Eerste stopplaats, zoals gewoonlijk, Saint Hippolyte.

 

Donderdag 17 mei

We rijden verder maar aan de Zwitserse grens worden we aan de kant gezet. Het vignet dat we kleefden op de voorruit blijkt verkeerd gekleefd te zijn. Inderdaad we hadden het vignet op een zelfklevend blaadje gekleefd en zo tegen de ruit, was proper en gemakkelijk terug te verwijderen, met als gevolg dat wij hem hij binnenste buiten hadden gekleefd. De witte 12 was zichtbaar en niet de rode 12. “Gemanipuleerd” zegden ze met als gevolg dat we een nieuw vignet diende te kopen, zo niet een boete van € 200. Dus mensen opgelet hiermee!!

’s Avonds in Italië onze gewoonlijke stopplaats Bellaria waar we 2 overnachtingen hebben.

Vrijdag 18 mei

Mooi weer

’s Morgens buiten ontbijten!!
Fantastisch niet?

We maken een grote mooie wandeling langs het strand. De parasolletjes worden netjes op een rij gezet, iedere eigenaar zijn eigen kleurtje, wat een prachtig zicht geeft, kilometers gekleurde lijnen. Het strand wordt opgereven, het seizoen zet zich ook hier in.

Zaterdag 19 mei

Mooi weer

Bij het inchecken stoten we op een tweede probleem. Blijkt dat Griekenland onze tickets niet geconfirmeerd heeft. Gevolg: er wordt verschillende keren gebeld naar Griekenland. Al goed dat we al onze confirmaties bij de hand hebben. Een half uur later is het in orde. Oef. We schepen in.

Zondag 20 mei

Mooi weer

We komen rond 9.30u aan in Igoumenitsa. We kopen brood en rijden naar Kastoria. Zeer mooie plaats, het meer is een landingsplaat voor vele pelikanen. Aan de rand van het meer gaan we iets gaan eten. Crisis in Griekenland? Aan het volk te zien, dat er op een zondagmiddag op restaurant gaat niet, wat wel gezelligheid meebrengt. Nadien rijden we naar de kleine monastiri waar een overnachtingplaats zou zijn. We parkeren ons en gaan het kleine souvenirwinkeltje binnen, waar we een kleinigheid kopen en vragen of we hier voor een nacht kunnen blijven wat inderdaad mogelijk is. Hier maken we kennis met Papa Gabriel, het hoofd van het kloostertje. We hadden reeds gelezen dat hij een bijzonder figuur was, je had hem mee of niet.

Hij knoopte een gesprek aan gedeeltelijk in het Duits en het Grieks. Hij vertelt hoe hij hier jaren geleden een camping uitbaatte en hoe de camping verloederde, andere bazen, andere wetten. Hij geeft ons een beetje geschiedenis mee over de streek. Het gesprek eindigt met “de overnachting is gratis”, maar heeft wel graag dat je iets geeft. Iets voor de kerk? Neen voor hem.

Maandag 21 mei

Na het ontbijt zien we dat hij al staat te wachten om ons te kunnen begroeten. “kom vlug een koffie komen drinken”. Hij neemt ons mee naar zijn vertrekken en laat ze allemaal zien: salon, bed, keuken, badkamer, beste salon. “5 à 10 min. voor de koffie” en hij installeert ons op het pleintje aan een gammele tafeltje. Serveert ons Griekse koffie met kourambietes en een potje ‘crèma me kaike’, een restje van de doop van gisteren. We geven hem € 10.

Een Papa Gabriel met een historisch verhaal. Tussentijd nog even een doop regelen voor een jong koppel. Nog even op de foto en nemen afscheid.

We vertrekken, het is ondertussen bewolkt geworden en zetten onze reis verder tot Nea Polidea. We parkeren ons aan de rand van de zee op de kade. Het is avond geworden en gaan iets eten in één van de taverne.

Dinsdag 22 mei

Mooi weer

Wij rijden vandaag naar Oranoupoli en gaan op camping. Weinig volk, veel vaste caravans van de jaar kampeerders maar het is nog vroeg op het seizoen.

Zeer vriendelijke uitbaters, krijgen 4 verse eitjes aangeboden van zijn kippen die aan de overkant van de weg in het gras pikken.

Rond 17.00u we een onweer met een fikse hagelbui. Al goed dat de camper onder een luifel staat dat de hagelbollen opvangt. Het water stroomt door de paadjes. Na de bui komt de zon er terug door, toch nog een frisse neus halen en wandelen naar het strand waar we getuigen zijn van een wonderbare visvangst. Een klein vissersbootje heeft juist aangelegd aan de kleine steiger van de camping met wel een 10 tal enorme zwaardvissen aan boord en enkele tonijnen, waarvan de grootste zwaardvis +/- 70 kg weegt. Ze worden zorgvuldig overgeladen in een camionette gevuld met ijs.

Nadien kunnen we nog genieten van een mooie zonsondergang.

Voor we de camper terug induiken vragen we aan de eigenaar of er de volgende ochtend een bus rijdt naar Oranoupolis. We zouden een tocht maken met de boot langsheen de kloosters. “Geen bus” zegt hij “we nemen mijn bus” waarmee hij natuurlijk zijn wagen bedoelde. Hij stelt voor ons weg te brengen.

Woensdag 23 mei

Mooi weer

We slapen nogal laat. Na het ontbijt komt de eigenaar ons begroeten en wijst ons op het uur. “Als je wil gaan varen moeten we wel nu vertrekken”. We haasten ons om de ontbijttafel af te ruimen.

We bedanken hem voor de rit en vragen wat het ons kost, hij begint te lachen. Toch nog altijd de gastvrije Grieken, crisis of niet. We kopen onze tickets en schepen in. Vertrek 10.30u en terug rond 14.00u. We genieten van de pracht en het zonnetje. Na onze terugkomst gaan we een kleinigheid eten in een plaatselijk restaurantje daarna wandelen we terug naar de camping.

Donderdag 24 mei

Bewolkt

Porto Koufo mag dit jaar niet ontbreken op onze agenda, maar gezien het niet zo goed weer ontbreekt de sfeer toch een beetje en besluiten hier enkel te overnachten.

Vrijdag 25 mei

Mooi weer.

We rijden verder naar Toroni en zetten ons langs het strand. Geen voorzieningen maar supermarkt op wandelafstand.
Gekende aanlegplaats voor een daguitstap met de boot. Wat ze in dit dorpje zien, geen idee, wel mooi strand. Het dorpje bestaat uit niets anders dan supermarktjes, restaurants en hotels, nog zelfs geen souvenirwinkel. De hotels hier zijn dit jaar overspoeld door Bulgaren, nog nooit gezien in Griekenland, zowel met privéwagens als met autobussen, allemaal welstellende mensen. Enfin, het aanleggen van de toeristenboot bracht wel spektakel met zich mee gezien hij tot op het stand kwam gevaren.

Zaterdag 26 mei

Bewolkt

We rijden naar Nathalie en Niko waar we, zoals gewoonlijk, zeer hartelijk ontvangen worden. De crisis heeft zich daar wel laten voelen. Niko is zonder werk en dit laat wel zijn sporen na op het gezin. We blijven op hun verzoek ’s middags eten en rijden dan door naar Paliouri, in de eerste vinger van Kassandra. We gaan op camping. Grote camping, netjes en rustig met weerom vele vaste kampeerders, vrij grote plaatsen. We hebben geluk en hebben nog een plaatsje, met zicht op zee, een 50m van het strand. Enkel in het seizoen een supermarkt open. Vrij prijzig maar alle voorzieningen aanwezig.

Zondag 27 mei

Mooi weer

We besluiten te gaan vissen, het is te zeggen, Raymond vist en ik zoek het aas. De visvangst is niet zo wonderbaarlijk zoals we een paar dagen geleden zagen, ze waren niet zo groot maar zeker zo mooi. Bij het zoeken van aas een wondermooi visje gespot, een 7cm groot, zwart kopje en vuurrood lijfje, het zou zo in een aquarium kunnen zitten. Rond 16:00u overtrekt het en besluiten verder te rijden. We komen terug terecht in Potidea voor de nacht en gaan nog iets eten.

Maandag 28 mei

Mooi weer, veel wind

We rijden naar de Meteoren en nemen een camping “The Cave” aan de voet van de Meteora. Prachtige ligging, kleinere camping, geen volk. Alle voorzieningen aanwezig, zelfs zwembad, maar nog niet open, bakker op wandelafstand. Maken een wandeling naar het dichtstbijzijnde klooster, maar bezoeken het niet daar we een paar jaar geleden de kloosters reeds bezocht hebben. We keren terug en wandelen verder naar Kalambaki waar we op een terras iets gaan drinken. Bij het terug passeren van de camping worden we toegeroepen door de eigenaars van het restaurant “orea salata, souvlaki !”. De reusachtige saté staat te draaien op een BBQ. We roepen terug dat we zeker vanavond langskomen en er wordt gelachen. We houden ons woord en gaan ’s avonds naar het restaurant aan de overkant van de camping. We worden direct herkend en aan de uitleg dat de eigenaar aan zijn gasten in het restaurant doet, lijken ze het wel te appreciëren dat we kwamen. Bij het vragen van de rekening kwam de yaya even bij ons zitten om haar rekening te maken, ze was moe en de kleinkinderen waren er niet om haar te helpen. Na het betalen van de rekening gaf ze ons € 2 terug “voor de Mythos, is van het huis”. Ze vraagt waar we morgen naar toe gaan en wenst ons goede reis.

Dinsdag 29 mei

Bewolkt

We betalen de camping en krijgen nog een Griekse koffie aangeboden. We rijden door naar Ioanina en stoppen nog even aan de Carrefour. Rijden door tot in Vonitsa en zetten ons langs de kade. Je kan er wel aan het strand staan maar gezien er niemand staat en nogal veel zigeuners aanwezig zijn, blijven we op de kade staan. ’s Avonds iets eten in het restaurantje waar we steeds gaan als we hier passeren. Gaan wel binnen zitten was het is vrij koud die avond.

Woensdag 30 mei

Licht bewolkt

Rijden naar Lefkada voor een wandeling langsheen de vele winkeltjes en daarna rijden we naar Mitikas en genieten op het strand. Er is geen elektriciteit maar er staan douches langsheen de weg en kranen voor water. We blijven hier een nacht.

Donderdag 31 mei

Mooi weer

Rijden naar Ammoudia (op weg naar Parga). Mooie staanplaatsen, 30m van de zee, achteraan een rivier die uitmondt in de zee, maar geen voorzieningen. Op het stand staan wel douches en kranen voor water. Je kan er eventueel ook tussen de bomen staan, niet zo goede plaatsen en nogal moeilijk binnen te rijden. We parkeren ons naast een Belg, de eerste die we tegenkomen. We worden direct begroet door Thomas: “eten in mijn restaurant = ledigen toilet”. Ammoudia is een klein dorp, met restaurantjes, hotelletjes en kleine supermarkt. Je kan er eveneens een boottocht maken op de rivier wat vrij prijzig is (hangt ook af met hoeveel personen). We vernemen eveneens dat het hier vorige jaren veel drukker was, toch crisis…… Raymond gaat vissen al is de visvangst weerom mager, alhoewel zijn vissersbuurman de ene na de andere binnenhaalt. Hier kunnen we niet van eten en kiezen we ’s avonds voor het restaurantje aan het water “To Pateras”. Voor de vis kan je in keuken gaan kiezen. We genieten.

Vrijdag 1 juni

Mooi weer

Onze Belgische buren vertrekken en krijgen nieuwe Belgische buren waarmee we ’s avonds, na een mooie dag, samen op restaurant “To Pateras” zitten en hebben zo een gezellige babbel.

Zaterdag 2 juni

Mooi weer

We rijden naar Parga. Een gezellige wandeling door de winkelstraatjes. Rijden daarna naar de camping “Valtos”, juist voorbij de stad. Mooie camping met supermarkt alsook café en je kan er ook eten. Meeste plaatsen in de schaduw. Namiddag strandpauze. Na het avondeten wandelen we naar Parga, langsheen het strand en trappen omhoog. Parga “by night” , er heerst een gezellige drukte.

Zondag 3 juni

Mooi weer

Sliepen nog nooit zo lang, 9.30u. Na het ontbijt wandelen we terug naar Parga en gaan er ’s middags een “pastisio” eten. Rond 15.00u nemen we de boottaxi terug naar “Valtos Beach” (2€ pp).

Maandag 4 juni

Mooi weer

Rijden naar Karavostasi Beach en staan er langsheen het strand. Geen voorzieningen, geen winkels enkel een paar restaurantjes. Hier krijgen we gezelschap van één van de 2 ezels, die aan de overkant van de weg staan. Hij is zeer nieuwsgierig en komt zelfs in mijn tenen bijten. We gaan ’s middags eten in het restaurant “Notis Family”, iets verder op het strand, trappen omhoog. Zeer mooi uitzicht op de zee.

Dinsdag  5 juni

Bewolkt

We rijden naar Igoumenitsa. Gaan hier eerst onze tickets confirmeren. Bij aankomst hevig onweer, nog nooit gezien, we moeten ons noodgedwongen aan de kant zetten. Het water stroomt. Hier staan we dan toch een 30 min stil. Na het onweer staan de straten blank en vol modder. Het groot geschut wordt direct ingeroepen. De bulldozers beginnen het slijk weg te scheppen. We confirmeren onze tickets en gaan inkopen doen in de Llidl. Wie komen we hier tegen? De sympathieke Belgen, Werner en Kristien, die we in Ammoudia tegenkwamen. We rijden verder naar Sagiade op hun aanraden. Ondertussen is de zon er weer doorgekomen. In Sagiade zetten we ons langsheen de kade. Het  zeewier heeft de kade bedekt ingevolge het onweer. We zitten hier zeer dicht bij Albanië en dit is merkbaar door de vele aanwezigheid van politie. Goed staan, geen voorzieningen. Tegen de avond varen er vele zeilboten binnen wat het wel gezellig maakt. We gaan iets eten in het restaurant.

Woensdag 6 juni

Mooi weer

Wie zien we daar naderen? Werner en Kristien, met de fiets. Ze staan iets verder langs het strand en we gaan samen een ouzo drinken waarna ze terug naar hun camper fietsen. “Kom langs voor de koffie” zeggen ze , wat we in de namiddag dan ook doen. Rond 17.00u rijden we verder naar Ioanina om daar langsheen het meer te gaan staan. Eerst nog even dag zeggen bij Spiro en Lambrini in Polidoro. Bij onze aankomst in Ioanina is er helaas geen plaats langsheen het meer. Volk, volk en nog eens volk. We rijden 2 maal rond en vinden geen parkeerplaats. We hadden een camping gespot, net buiten de stad en rijden even terug om te kijken of ze wel in aanmerking kan komen voor onze overnachting. Lijkt ons OK, we hebben dan ook niet veel keuze.
Het wordt stilaan later, krijgen honger en moeten nog even langs de bankautomaat. Uiteindelijk vinden we in een straat, even buiten het centrum, een parkeerplaats en gaan te voet naar het centrum. Gaan iets eten in één van de gezellige restaurantjes “To Mateio” waar de meeste Grieken zitten. We knopen een gesprek aan met de dienster, die perfect Frans spreekt. Ze heeft samen met
haar kinderen jaren in Brussel gewoond. De tzaziki wordt van het huis aangeboden, dit tezamen met een variant van “kokeritzi”, lamsvlees met niertjes voor Raymond en voor mij een gyros met een maroullisalata. Na het eten rijden we naar de camping waar we inchecken. Het is pikdonker en zetten ons op een leegstaande plaats.

Donderdag 7 juni

Goed weer

Na het ontwaken zien we eerst hoe mooi deze camping gelegen is en de sanitair is meer dan OK, zeer netjes. Er was dan ook heel wat beweging op de camping gezien er een roeiclub gevestigd is en dat bracht heel wat jongeren op de been die zich aan het opwarmen waren om daarna hun boten te water te laten.

Na het ontbijt rijden we terug de stad in voor nog en wandeling en gaan iets drinken aan het meer. We kopen een baklava me crèma, heerlijk maar een caloriebom. We rijden verder naar Igoumenitsa en nemen de kleine wegen. Het is onze laatste dag. Gaan in de vroege avond iets eten in de binnenstad; drinken een ouzo met een pikilia voor mij en een portie kokeritsi voor Raymond. De pikelia is een enorme schotel, gyros, kippenbil, lam van het spit, frietjes, maar zeer lekker. Ondertussen zijn de winkels opengegaan en kuieren nog even door de binnenstad om zo naar de inscheepplaats te rijden. Om 23.30u schepen we in en staan we op het open dek. Het inschepen ging wel gepaard met een aantal problemen. Bij controle van onze tickets blijkt dat we niet betaald hebben voor een camper die hoger was dan 2m. Ze namen onze paspoorten mee en moeten ons melden aan de receptie. Inderdaad er bleek een vergissing te zijn gebeurd bij het opmaken van onze tickets door het Griekse bureau met als gevolg dat we te weinig hebben betaald. We moeten, gelukkig, maar € 43 opleggen. Geen betwisting mogelijk en moeten het bij thuiskomst maar zelf oplossen door  contact op te nemen met het Griekse kantoor. We hebben dan wel geluk gehad dat het niet opgemerkt is bij ons vertrek van Ancona naar Igoumenitsa, dat ons toch een paar Euro’s voordeel oplevert.

Vrijdag 8 juni.

Mooi weer

Na het ontbijt na genieten in het zonnetje met een siësta in de namiddag. Om +/- 16.30u meren we aan in Ancona en rijden naar onze gewoonlijke overnachtingplaats in Bellaria en eten nog een overheerlijke Italiaanse pizza.

Zaterdag 9 juni

Mooi weer

We rijden naar St Hippolyte met een heerlijke maaltijd in en een plaatselijk restaurant.

Zondag 10 juni

Bewolkt

In de namiddag komen we aan in Kontich en zo zit onze vakantie er weeral op.